Sala
Operacyjna

Przepuklina pępkowa to przemieszczenie zawartości jamy brzusznej poza jej ścianę w okolicy pępka. Najczęściej dotyczy to dzieci i wynika z zatrzymania procesu zamykania pierścienia pępkowego na etapie życia płodowego. Nawet u 90% niemowlaków przepukliny samoistnie się zamykają i nie wymagają interwencji ze strony chirurga.

Przepuklina pępkowa jest zazwyczaj niebolesna i udaje się ją odprowadzić palcem do jamy brzusznej. Wyjątek stanowi sytuacja uwięźnięcia przepukliny, kiedy jej zawartość ulega obrzękowi. Dziecko może być wtedy niespokojne, płakać i wymiotować, a stan ten wymaga pilnej operacji. Na szczęście zdarza się to wyjątkowo rzadko.

Skuteczną metodą leczenia przepukliny pępkowej jest zabieg operacyjny, który u dzieci wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Mali pacjenci zasypiają w towarzystwie opiekuna, a po zabiegu budzą się tuż obok niego. Procedura polega na zeszyciu otworu w powięzi przy użyciu wchłanialnych szwów. Po zabiegu na ranę zostaje założonych kilka niewielkich szwów, które nie wymagają usuwania i rozposzczają się po około 2 tygodniach.Cięcie jest wykonywane wokół pępka, więc wygojona blizna jest praktycznie niewidoczna. Po operacji dziecko pozostaje pod obserwacją na sali pooperacyjnej, a po ustąpieniu działania leków znieczulających może udać się do domu.

Przez okres kilku tygodni od zabiegu dziecko nie powinno brać udziału w zajęciach wymagających wysiłku fizycznego. Po okresie około 3 miesięcy miejsce operowane powinno uzyskać pełną wytrzymałość.

Przepuklina pachwinowa to przemieszczenie zawartości jamy brzusznej poza jej ścianę w okolicy pachwiny. Najczęściej dotyczy to chłopców i wynika z zatrzymania procesu zamykania kanału pachwinowego, którym zstępuje jądro z jamy brzusznej do moszny. Przepukliny tego typu nie ustępują samoistnie i wymagają interwencji ze strony chirurga.

Przepuklina pachwinowa jest zazwyczaj niebolesna i udaje się ją odprowadzić w pozycji leżącej do jamy brzusznej. Wyjątek stanowi sytuacja uwięźnięcia przepukliny, kiedy jej zawartość ulega obrzękowi. Dziecko może być wtedy niespokojne, płakać i wymiotować, a stan ten wymaga pilnej operacji. Na szczęście zdarza się to dość rzadko.

Skuteczną metodą leczenia przepukliny pachwinowej jest zabieg operacyjny, który u dzieci wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Mali pacjenci zasypiają w towarzystwie opiekuna, a po zabiegu budzą się tuż obok niego. Procedura polega na oddzieleniu worka przepuklinowego od powrózka nasiennego u chłopców lub więzadła obłego macicy u dziewczynek, wycięciu worka przepuklinowego i odtworzeniu kanału pachwinowego. Po zabiegu na ranę zostaje założony kosmetyczny szew który wymaga usunięcia po 7 dniach. Niewielkie cięcie jest wykonywane w pachwinie, więc wygojona blizna jest praktycznie niewidoczna. Po operacji dziecko pozostaje pod obserwacją na sali pooperacyjnej, a po ustąpieniu działania leków znieczulających może udać się do domu.

Przez okres kilku tygodni od zabiegu dziecko nie powinno brać udziału w zajęciach wymagających wysiłku fizycznego. Po okresie około 3 miesięcy miejsce operowane powinno uzyskać pełną wytrzymałość.

Stulejka to zwężenie ujścia napletka nie pozwalające na jego odprowadzenie i utrudniające oddawanie moczu. Najczęściej powstaje jako powikłanie przebytego stanu zapalnego. W większości przypadków może być wyleczona przy użyciu maści sterydowych. W wypadku braku reakcji na stosowaną maść konieczna jest interwencja ze strony chirurga.

Skuteczną metodą leczenia stulejki jest zabieg operacyjny, który u dzieci wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Mali pacjenci zasypiają w towarzystwie opiekuna, a po zabiegu budzą się tuż obok niego. Procedura polega na odpowiednim nacięciu skóry napletka, a następnie jej zeszyciu, aby uzyskać prawidłowy jego obwód, pozwalający na swobodnie sprowadzanie. Rana jest zeszywana wchłanialnymi szwami, które nie wymagają usunięcia. Po zabiegu na ranę zostaje założona maść z antybiotykiem. Po operacji dziecko pozostaje pod obserwacją na sali pooperacyjnej, a po ustąpieniu działania leków znieczulających może udać się do domu.

Przez okres kilku tygodni od zabiegu zalecone jest stosowanie miejscowo maści o działaniu antyseptycznym i zapobiegającym powstawaniu blizn.

Wnętrostwo to zatrzymanie jądra w jego prawidłowej drodze zstępowania z jamy brzusznej do worka mosznowego. Najczęściej jądro znajduje się w kanale pachwinowym. Do 6 miesiąca życia jądro może samoistnie zstąpić do worka mosznowego. Jeżeli po 6 miesiącu życia jądra znajduje się poza workiem mosznowym konieczne jest leczenie operacyjne.

Skuteczną metodą leczenia wnętrostwa jest zabieg operacyjny, który u dzieci wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Mali pacjenci zasypiają w towarzystwie opiekuna, a po zabiegu budzą się tuż obok niego. Procedura polega na wydzieleniu jądra i powrózka nasiennego ze zrostów z otoczeniem, ewentualnego usunięcia przepukliny, która często towarzyszy wnętrostwu, sprowadzeniu jądra do moszny i odtworzeniu kanału pachwinowego. Po zabiegu na ranę zostaje założony kosmetyczny szew który wymaga usunięcia po 7 dniach. Niewielkie cięcie jest wykonywane w pachwinie, więc wygojona blizna jest praktycznie niewidoczna. Po operacji dziecko pozostaje pod obserwacją na sali pooperacyjnej, a po ustąpieniu działania leków znieczulających może udać się do domu.

Przez okres kilku tygodni od zabiegu dziecko nie powinno brać udziału w zajęciach wymagających wysiłku fizycznego. Po okresie około 3 miesięcy miejsce operowane powinno uzyskać pełną wytrzymałość.